 |
|
"Na pozór nie było w tym nic złego. Miałem teraz tylko nagle jakąś przyszłość przed sobą, na mojej drodze stał teraz drogowskaz. Każdy dzień i każdy miesiąc przybliżał mnie teraz ku wytyczonemu celowi, wszystko wskazywało ku niemu, wszystko odwodziło od swawoli i doraźności moich dotychczasowych dni, które nie były pozbawione sensu, ale brakowało im celu i przyszłości."
|
|
|
|
"Powoli jednak również dla mnie zwiędło pierwsze kwiecie, powoli ja również nauczyłem się, nawet tego nie przeczuwając, owej fałszywej pieśni życia, owego uginania się przed , owego dostosowania do świata ."
|
|
|
|
"Poczyniłem spostrzeżenie, że ufność i szczerość mogą przynieść szkodę, nauczyłem się (...) tego, co najniezbędniejsze w sztuce kłamstwa i kamuflażu."
|
|
|
|
"Nawet jeśli polegało to jedynie na tym, że wieczorem w łóżku zamykałem oczy i pogrążałem się w bajecznym widoku ukazujących mi się kolorowych kręgów - jakże mocno ożywały wówczas uszczęśliwienie i tajemnica, jak pełen przeczuć i obietnic stawał się świat!"
|
|
|
|
"Królestwo wolności jest być może zarazem królestwem ułudy."
|
|
|
|
"Wszystkie dobre, radosne i szczęśliwe postępki mojego ówczesnego życia dokonywane były jednak bez zastanowienia."
|
|
|
|
"Jak wiele istniało rzeczy niewzruszonych, stabilnych i trwałych! Jakże wszystko żyło, przeobrażało się, tęskniło za przemianą, leżało przyczajone, czekając na dezintegrację i ponowne narodzenie!"
|
|
|
|
"A wiele w moim wnętrzu odpowiadało tej zewnętrzności. Niektóre rzeczy i ich związki istniały tylko we mnie samym i jedynie dla mnie. Nic nie było tak tajemnicze, tak trudne do przekazania, tak oderwane od codziennej rzeczywistości jak one, a jednak nic nie było równie prawdziwe."
|
|
|
|
"(życie.) Było piękne i podobało mi się, lecz jeszcze piękniejszy był świat moich marzeń, jeszcze bogaciej mieniły się moje sny na jawie. Rzeczywistość nigdy mi nie wystarczała, konieczne były czary."
|
|
|
|
"Wiele światów, wiele części ziemi wyciągało ramiona i słało promienie, które spotykały i krzyżowały się (...) światło mieniło się tutaj wieloma barwami, bogato i wielogłosowo rozbrzmiewało życie."
|
|
|
|
"... z jego oczu płynął smutek świata i płynęła pogodna mądrość ..."
|
|
|
|
"Wszystko tchnęło rzeczywistością, a jednocześnie wypełnione było czarami, obydwa te światy trwały zażyle obok siebie i obydwa do mnie należały."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
