 |
zamknij oczy.
Co widzisz za ścianą powiek?
|
|
 |
więc nie bój się deszczu, bo ja jestem deszczem,
co pada na Twoje włosy i na Twoje ręce...
|
|
 |
Mattia i ona byli połączeni niewidzialną, elastyczną nicią, zagrzebaną pod stosem nieważnych rzeczy, nicią, która mogła istnieć tylko między dwojgiem takich jak oni: ludzi, którzy znaleźli własną samotność jedno w drugim. / Samotność liczb pierwszych
|
|
 |
" (...) zrozumiał, że wszyscy musieli przejść tę samą drogę, na której na pewnym etapie należało zanurzyć się pod wodę, razem z głową, i dotknąć dna; dopiero wtedy można było wrócić na powierzchnię i nabrać powietrza. "
Paolo Giordano: Samotność liczb pierwszych
|
|
 |
Nie boję się ciemności, lecz swojej wyobraźni.
|
|
 |
To fikcja nie magia, wieczność pryska jak bańka
|
|
 |
-spadająca gwiazda! Szybko pomyśl życzenie!
- nie musze, już jesteś przy mnie.
|
|
 |
Kiedy się czuje pociąg fizyczny, nieczystą namiętność fizycznych kształtów, to nie jest miłość. Miłość jest pożądaniem czyjeś duszy.
|
|
 |
Nie bądź dziewczyną, która potrzebuje mężczyzn. Bądź dziewczyną, której potrzebują mężczyźni.
|
|
 |
To te momenty kiedy Ty sam potrafisz wmówić sobie ten stan.
|
|
 |
Nie bój się panicznie jutra, bo ten czar nie pryśnie.
|
|
|
|