 |
|
za mało czasu minęło, bym umiała bez emocji powiedzieć ci jak jest.
|
|
|
|
ten kawałek nieba ma w dupie, że go lubisz.
|
|
|
|
moje źrenice, są zbyt rozszerzone, od nadmiaru kawy, oraz nadmiaru ciebie w mojej podświadomości, abym mogła zasnąć.
|
|
|
|
a kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.
|
|
|
|
czekam tylko na to, kiedy znów cię zobaczę i kiedy będę mogła na ciebie patrzeć. patrzeć tak, żebyś nie widział, ale czuł mój wzrok. czuł ciepło i był szczęśliwy.
|
|
|
|
mam nieopisaną ochotę napisać ci 'pieprz się' z milion razy, ale nie zrobię tego z obawy, że mógłbyś mnie posłuchać.
|
|
|
|
wiesz, że uwielbiam kiedy mnie całujesz? wtedy czuję się, jakby słońce wybuchało mi przed oczami, jakby ktoś rzucał na mnie zaklęcie o twoim imieniu.
|
|
|
|
ona śmiała się bez żadnego konkretnego powodu. nie było żadnych romantycznych kolacji, wyjazdów do kina czy teatru. były spacery w deszczu bez parasola, po chodnikowych dziurach, parkowe wędrówki w towarzystwie komarów, wieczorne spotkania z rozdeptanymi ślimakami pod stopami oraz plac zabaw nocą przy blasku księżyca.
|
|
|
|
czasem da się naćpać świeżym powietrzem.
|
|
|
|
dzięki niemu uśmiecham się do ekranu telefonu w drodze na przystanek, do szkoły, do domu. a ludzie tak dziwnie się patrzą; jakby uśmiech był czymś niecodziennym.
|
|
|
|
stworzymy wspólną bajkę. bajkę o miłości. idealną. bez wad i zazdrości. i będzie ona trwać od wieczora do godziny szóstej, by skończyć się wraz ze znienawidzonym dźwiękiem budzika. i tak co noc. wyimaginowana miłość, jesteś za?
|
|
|
|
samotność jak tasiemiec zżera człowieka od środka, tyle, że zamiast organów wewnętrznych bierze się za ten ulotny element nazywany duszą. co ulotne, to i podatne na zranienia..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
