 |
|
pomyliły jej się marzenia.
|
|
|
|
dotarła do tego punktu uczuciowej utraty iluzji, z którego nie ma już odwrotu, kiedy w nic się już nie wierzy
|
|
|
|
poczucie, że wszystko jest jeszcze możliwe, bo wszystko właśnie się zaczyna.
|
|
|
|
It's only after you've lost everything, that you're free to do anything.
|
|
|
|
There are a lot of things we don't want to know about the people we love
|
|
|
|
Tamten nie może jej kochać tak jak on, nie może jej wielbić w taki sposób, nie jest w stanie dostrzec jej wdzięcznych ruchów ani tych szczególnych znaczków na jej twarzy. Jakby to tylko jemu było dane widzieć prawdziwy kolor jej oczu i poznawać smak jej pocałunków.
|
|
|
|
Proszę, możecie mnie wziąć, ja już siebie nie chcę
|
|
|
|
gdyż nigdy w życiu tak nie było, byś ty używał trzech magicznych słów, proszę, dziękuję, przepraszam, byś otworzył przed dziewczyną drzwi. Lub chociażby symboliczną przysłowiową perspektywę.
|
|
|
|
wiem, że wszyscy ją mieliście przede mną i znów teraz wszyscy będziecie ją mieć, bo od dzisiaj jest wasza, bo od dzisiaj jest pijana i jest czynna całą dobę, świecą jej żarówki osiemdziesiątki w oczach, świeci jej język w ustach, świeci jej neon nocny między nogami, idźcie ją wziąć, wszyscy po kolei.
|
|
|
|
Może jestem samotny? Może mnie nikt nie kocha? Może odeszli ode mnie wszyscy? Może zdradziła mnie dziwka, bez której nie mogę oddychać? To nieważne... Nie ma takiego nieszczęścia, samotności, klęski, kobiety, która warta by była wódki.
|
|
|
|
Najpierw zaprzepaszczyć coś, a potem uganiać się za tym jak wariat.
|
|
|
|
Nieład triumfował i biegał poprzez pokoje, z włosami wiszącymi w strąkach, ze szklanymi oczami, z rękami pełnymi nie pasujących do siebie kart, apeli bez podpisów i bez nagłówków, na stołach stygły talerze zupy, podłoga pełna była porozrzucanych spodni, zgniłych jabłek, poplamionych bandaży.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
