 |
|
Karma wraca, skurwysyny. Bramka w pierwszych minutach, remis, a potem przegrana gospodarzy. Tym razem Wiślacy, nie Lechici się zblamowali. 2:1 po chaotycznym, ale ostatecznie zwycięskim meczu dla Kolejorza. Trzy punkty do tabeli, drużyna się przełamała, choć Bartas twierdzi, że Lech zawsze miał dobre końcówki sezonu, więc nie trzeba było się martwić... Szkoda tylko, że Legia wciąż ucieka i nie gubi punktów. Dobrze jest, ale mogloby być lepiej.
|
|
|
|
"Chcesz wbić mnie w podłogę, wypierdalam pod sufit. (...) ale jak toniesz, to ja podam ci dłoń, zamiast brzytwy." < 3
|
|
|
|
"Czasem zdarzy się wtopa, często robię coś na opak, bo każdy z nas się nieraz o jakieś gówno otarł. (...) Życie da ci w kość, ziomuś. Powiem ci prawdę, jesteś jak złodziej, mówiący o tym, ze się nie kradnie. To takie łatwe oceniać innych ludzi tak jak ty byś sobie kurwa nigdy rąk nie pobrudził. Bo w gabinecie luster jesteśmy tacy sami i bardzo często sami sobie zadajemy rany. (...) Ja nie dam się omamić. Wszyscy niby tym gardzą, a każdy z nas jest po części hipokrytą i kłamcą"
|
|
 |
|
A pana to ja zapraszam z powrotem do mnie. Ktoś tu chyba pomylił koleżanki, nie sądzi pan?
|
|
|
|
Za mocno się przejmuje, ogromu szczęścia szansą. Czy mnie zaakceptujesz, gdy inni tym pogardzą.
|
|
|
|
Nie wiem co jest po śmierci, jak nie ma nic to spoko. Z piekła ledwo wyszedłem, niebo mam tutaj z Tobą. Nie wierzę w nic poza tym co nas tu trzyma. A jedyne co jest pewne dzisiaj to whiskey i nikotyna
|
|
|
|
daj mi pewność, bo nie wiem na czym stoje, choć podświadomość szeptem mówi mi, że to już koniec.
|
|
|
|
- Nie zachwyca mnie perspektywa twojego upicia się. - A mnie nie zachwyca perspektywa pozostania trzeźwym
|
|
|
|
Nikt nie lubi samotności. Ja tylko nie próbuję się z nikim na siłę zaprzyjaźniać. To prowadzi do rozczarowań.
|
|
|
|
Najboleśniejszą prawdą jest odkryć kłamstwo.
|
|
|
|
I prosisz o coś, z czego sam zrezygnowałeś.
|
|
|
 |
Życie nas nie oszczędza. Co chwilę rzuca nam pod nogi kłody, a my musimy umieć je przeskakiwać. Zabiera nam szanse i powodzenie, i pozostawia z kruchą nadzieją. Wywiera na nas presję, czasami doprowadza do szantażu, jednym słowem - jest nieobliczalne. Mam wrażenie, że czasami życie robi na nas pewnego rodzaju test sprawdzający wytrzymałość. Odbiera nam coś ważnego, obdarowuje czymś niepotrzebnym, psuje, niszczy i zapisuje postępy swojego doświadczenia. W moim przypadku najczęściej wygląda to tak: reakcja - żadna, skutki - obiekt padł i nie wstaje, wnioski - życie jest najokrutniejszą formą daną ludziom przez Boga, ludzie są zbyt słabi, nie walczą, poddają się, liczą na cud, ale świat to nie jest druga Kana Galilejska, to obszar, w którym rządzimy my sami, z własnymi słabościami, lękami i zbyt słabą wiarą. Życie przemija, a my leżymy i czekamy na swoją kolej. A to chyba nie o to chodzi, prawda? [ yezoo ]
|
|
|
|
Dodaj komentarz
