 |
|
to był nasz azyl, w Nim znajdywaliśmy spokój i piękne chwile które wyryte były w świadomości każdego z Nas, jedno trzymało się kurczowo drugiego, baliśmy się tak samo, strach, to On wypełniał Nasze serca na myśl, że to może prysnąć, tak zwyczajnie zniknąć, więc każdego wieczoru starannie przyklękaliśmy, łapaliśmy się za ręce i z zamkniętymi oczyma prosiliśmy Boga by nie odbierał Nam tego na co tak ciężko pracowaliśmy, tego na czego zbudowanie poświęciliśmy swoją krew, swoje łzy i całe swoje dusze. \joasia682
|
|
|
|
na palcach prawej ręki mogę wyliczyć te wartościowe rzeczy, te naprawdę ważne, bez których świat nie byłby taki sam \ joasia682
|
|
|
|
powiedział, że musi odejść, mimo żelaznych obietnic i zapewnień, że tylko ja, że aż po grób. Zamknęłam oczy:
-o czym myślisz? - spytał,
-próbuję sobie wyobrazić przyszłość - wyjąkałam przez łzy.
-i co dostrzegasz?
-najgorsze jest właśnie to, że nic, pustkę, bo widzisz, za każdym razem gdy ją sobie wyobrażałam widziałam Twoją twarz, nic innego, a teraz zniknęła, nie tylko Twoja twarz, przyszłość również. \ joasia682
|
|
|
|
chcę budzić się każdego ranka i widzieć Ciebie koło mnie, tuż obok, chcę czuć jak nieświadomie muskasz moje ramiona, jak słodko oddychasz wypowiadając bezszelestnie moje imię \ joasia682
|
|
|
|
może czas kiedyś Cię odmieni, będziesz wtedy mężczyzną odpowiedzialnym za siebie i innych, być może ten dzień jest już bliski, lecz ja w sercu noszę nadal obraz niedojrzałego dzieciaka, który dostając coś cennego prędzej czy później rzuci to w kąt, bo na oku jest coś świecącego \ joasia682
|
|
|
|
wciąż i wciąż czegoś chciał, ciągle prosił o pomoc, a ja posłusznie wykonywałam polecenia, spytasz - dlaczego? odpowiedź jest prosta, a zarazem skomplikowana - bo tylko wtedy czułam się komuś potrzebna, tylko tak mogłam ukoić umysł, który wpoił mi, że najważniejsze to być komuś niezbędnym \ joasia682
|
|
|
|
powiedz co w tym złego? czy grzechem jest ukazywać całą gamę zębów w szczerym uśmiechu? gorszym jest człowiek, który wokół oczu ma zmarszczki, które spowodowała wieczna radość? a łzy? czyż to nie te szczęścia powinny gościć na rzęsach? \ joasia682
|
|
|
|
blask możemy dostrzec tylko dlatego, że istnieje cień,
gdyby nie było zła, nie zaznalibyśmy dobra \ joasia682
|
|
|
|
trudno jest Nam czasem zrozumieć samych siebie,
i być może to jest powód przez który tak trudno
jest zrozumieć innych \ joasia682
|
|
|
|
domyśl się jaka będzie cena Twojego szczęścia \ joasia682
|
|
|
|
ktoś kiedyś głaskał te włosy, ktoś je całował i pieścił.
Były piękne, prześwietlone słońcem i rozwiane wiatrem,
nic z ich piękna nie zostało- są martwe \ joasia682
|
|
|
|
"To właśnie my, kobiety, takie jesteśmy.
Nie doceniamy kogoś, kto dałby wszystko,
tracąc czas na beznadziejne oczekiwanie,
aż ktoś inny zechce dać cokolwiek.
Cierpiąc, na własne życzenie." / wizaż - poprostuAsiss♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz
