 |
|
Jakieś cholerne wyczerpanie psychiczne. Potrafię się popłakać z powodu potłuczonej filiżanki, czy źle położonej poduszki na kanapie. Kłocę się z mamą nawet o to, że w sklepie nie było farby w odpowiednim kolorze. Podarłam już dwie książki, rozwaliłam pół pokoju. Mam taką ogromną ochotę wyjabać w ryj połowie ludzkości, ale tak - wszystko u mnie dobrze. Wcale nie obchodzi mnie fakt, że tak szybko znalazłeś sobie nową zabawkę, WCALE.
|
|
 |
|
Zrób wszystko tak, aby zrozumiał jak wielki błąd popełnił, zostawiając Cię gdzieś za sobą. Aby to on zobaczył jak wiele stracił, by teraz, po starcie, której w żaden sposób nie da się już cofnąć, docenił to co miał niemal obok siebie, być może nawet najbliżej niż ktokolwiek wcześniej. Nigdy Ty. / Endoftime.
|
|
|
|
Dawniej czułam sens, jaki utrzymywałam w jego życiu i nawet pomimo własnych upadków, pomimo podkładanych nóg, nie zwątpiłam w nas nigdy. A może po prostu nigdy nie potrafiłam zwątpić, może ufałam zbyt bardzo. Do dziś. Do chwili temu. Dziś jego nie ma. Nie ma go ze mną, nie ma przy mnie, nie ma go w moim życiu, a nawet w sercu. Powoli przyzwyczajam się do braku. Przyzwyczajam się do momentów, w których bywa, że jeszcze tęsknię, ale najważniejsze w tym wszystkim jest to, że daję radę. Jeszcze niedawno ze łzami w oczach podnosiłam z bruku swoje serce i dłońmi delikatnie je otrzepywałam, a dziś jest już prawie czyste i prawie idealnie całe. Dziś jest moje. Dotykam je tylko ja i tylko ja trzymam je pod swoją klatką piersiową, nikt więcej. / Endoftime.
|
|
 |
|
myślę,że wyjdę na balkon,by skoczyć na chodnik
|
|
|
|
najważniejsze jest podejście,a dziś mam złe.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
