|
- uśmiechnij się. - powiedział jak zawsze optymistycznie. - po co. - zapytałam jak zawsze beznamiętnie. - proszę.. uwielbiam kiedy się uśmiechasz.. - spojrzałam na niego z pogardą i mnie zamurowało.. no nie.. znów te jego szczenięce oczka.. westchnęłam i zaśmiałam się. - o, uśmiech jest.. więc teraz chce nagrode. - wyszczerzył się głupkowato. - nagrodę? niby za co? - jak to za co.. wywołać uśmiech u ciebie to coś do czego trzeba mieć talent.. - stwierdził. przytaknęłam mu, podniosłam się i cmoknęłam go w policzek. teraz to ja chciałam zobaczyc jego uśmiech. // kochamciedupku.
|
Dodaj komentarz
