|
czuję się jak przeżuta guma. wypluta na piach. przydepnięta podeszwą buta. przeżuta ze szczęścia, z tych świeżych pragnień i marzeń. bo uczucie straciło już smak, kolor, konsystencję. stopiło się w ustach. tylko czemu tak szybko? czemu nie po 60 latach? czemu nie na łożu śmierci? czemu, kurwa, po przeszło miesiącu.
|
Dodaj komentarz
