Straciłam mój własny głos wobec prostych prawd Przybita niechęcią do ludzkich trosk i spraw Zegary cofają się wciąż do starych ran Boleśnie przemijam, od tak To cała ja To właśnie ja Królowa łez Królowa strat Chciałam pokochać Cię, ale nie wiem jak Umiera się ten pierwszy raz By zacząć liczyć lepszy czas Jak mam otworzyć się Na ten ból i strach Rozpadnie się mój cały świat Nie umiem, nie chcę, wolę tak Już wolę nie czuć nic

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!