Wie­działa, że nie jest kocha­na, ale sa­ma kochała w ta­kim stop­niu, że to jej uczu­cie wys­tar­czało dla nich oboj­ga na dwa la­ta męczar­ni i szczęśli­wych chwil. A mi­mo wszys­tko tej miłości nie uby­wało. Wręcz prze­ciw­nie - przy­bywało. Była to niedob­ra miłość, pełna ciężkich ran i wy­baczeń, które nic nie zmieniały. Gorących pie­szczot, które nie mogły od­ku­pić żad­ne­go grzechu, ani wy­nag­rodzić żad­nej krzywdy.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!