Życie jest dziwne. Ludzie, których znamy od dziecka, nagle stają się nam zupełnie obcy. Mijamy się zastanawiając, czy powiedzieć sobie zwykłe 'cześć', bo tak naprawdę nie wiemy czy jest jeszcze coś co nas łączy, przypominamy sobie wiele chwil, które już nigdy nie wrócą. Bo przyjaźń jest tak samo krucha jak wszystko inne, jak młodość, jak szczęście, jak miłość. Nie stało się nic co miało by nas skłucić, albo z nienawidzić, a mimo to siedzimy teraz samotnie, właściwie mało dotknięci tą sprawą zastanawiając się 'czemu?'.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!