|
(...) wszyscy budujemy swoje życie tak, by odgrodzić się od cierpienia, od siebie nawzajem, a w końcu – od samego życia. Zamykamy się na innych, żeby chronić siebie, ale w ostatecznym rozrachunku nie przynosi nam to wolności. Stajemy się więźniami własnych lęków. Jesteśmy jak przerażone dzieci, które nigdy nie dorastają. (...) Strach blokuje serca zbyt wielu z nas. Pisarz Emmet Fox porównał duszę do węża ogrodowego. Kiedy podlewasz trawnik, woda przepływa swobodnie przez szlauch, o ile nic jej nie blokuje. Jeśli na nim staniesz albo go skręcisz, woda przestaje lecieć. Wciąż jest w środku, ale przecież wąż jest zablokowany – więc ciecz z niego nie wypływa. Przez większość dorosłego życia chroniłam się przed cierpieniem. Byłam specjalistką od zamykania się na innych, ale odkryłam, że świat stwarza wiele możliwości tym, którzy są otwarci. Staje się wtedy bardziej magicznym miejscem. / R. Brett
|
Dodaj komentarz
