Znowu budzisz się pusty, a na dodatek długi.
Miesiąc harówy, a w noc hajsy gubisz.
Można się wkurwić, cóż takie życie, posypane na blacie - wtedy było myśleć.
Melanż się toczy, którą już godzinę,
ciągle chce więcej, to mu daje siłę.
Ostatni banknot już kręci na zwije, gdy znów zapierdoli to czuje że żyje.
Wszystko nie ważne, w balecie jak w transie,
płynie poważnie, koniec wygląda strasznie.
Kończy się towar, kończą się przyjaźnie,
zostaje sam, sam prawie na dnie.
|