|
Cz. 1. Dlaczego rzeczywistość dla dziecka jest tak okrutna? Dlaczego brak miłości, opieki to rzecz smutna? Dzisiejszy świat niesie ze sobą grozę, dużo wypadków, katastrof, chorobę, Dawno, dawno temu życie dla dziecka było radością, oazą przepełnioną miłością! A teraz, cóż mogę powiedzieć? Jestem bardzo maleńkim dzieckiem. Kilka zim, wiosen – co więcej? Jestem dzieckiem! Zło świata dotknęło mnie także. Miałem nadzieję, że to koszmar, który minie. Zło świata – czyli choroba wieku dwudziestego. Słyszałem jak lekarz mówił: „Przykro mi, nic z tego”. Mama płakała, tato zaniemówił, Wszyscy tulili mnie do siebie, powtarzali: kochamy, kochamy ciebie. Potem urwane rozmowy rodziców: "...i co mu powiemy, że to tylko infekcja igły?..." Szloch, słowa wyrzutu, skargi, modlitwy, nie rozumiałem jeszcze, ale czułem, że coś się stało. "
|
Dodaj komentarz
