Jakie to dziwne, że z wiekiem zaczynamy się śpieszyć, jakby każdy bał się, że coś zapomni. Każdy mówi ciesz się dniem, jakby był on ostatnim dniem, a tak naprawdę ilu z nas tak robi? Piękny wspomnienia są z okresu bycia nastolatkiem, większość mówi, że to nie prawda, że cierpimy ale z upływem paru lat, większość stwierdzi, że to prawda, że chciałoby się do tych czasów wrócić. Nie powinniśmy żałować niczego, nawet chwil straconych, tego że nam coś nie wyszło to nic. Może właśnie tak miało być? W końcu los chce dla nas dobrze ale my też musimy walczyć o marzenia, bo same się nie spełniają, potrzebują naszej pomocy no i wiary, która często znika. [jestemjakajestemxd]
|