Sto­je w ok­nie... pat­rze na kałurze... na to jak krop­le deszczu po­wiek­szają ją... Ludzie z pa­raso­lami prze­mykają uli­cami... niebo płacze jeszcze moc­niej... Mnie ogar­na smu­tek jak każde­go dnia, dzi­siaj jest on moc­niej­szy... Próbu­je wie­rzyć w nieosiągal­ne, cze­mu? bo miłośc jest ta śle­pa... za­myka oczy na rzeczy­wis­tośc i poz­wa­la wie­rzyć nam w spełnianie marzeń... marzeń tych niemożli­wych do spełnienia... / Kaszmir

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!