Te­raz się poz­bierałam. Nie jes­tem już tak per­fekcyj­na jak wcześniej, nie pot­ra­fię już tak pięknie żyć, nie pot­ra­fię szczerze się śmiać. Ale jestem. Wsta­je z łóżka żeby przeżyć ko­lej­ny cho­ler­nie pus­ty dzień. Nie ut­rudniaj mi te­go. Nie wracaj.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!