|
Nie wiem, ile czasu mi jeszcze zostało, ile moje serce i moja dusza ma siły na zabawę w tym gównie, potocznie zwanym życiem. Nie wiem, ile jeszcze wytrzymam spowiedzi ludzi, ile ich grzechów jestem w stanie unieść. Nie wiem, ile jeszcze wysłucham o szczęściu i nieszczęściu innych - zamiast zająć się własnym. Nie wiem, ile zdołam przyjąć ciosów, a za którym upadnę. Nie wiem, ile razy zdołam się podnieść i wrócić na start. Nie wiem, czy mam siłę by znowu biec i małymi kroczkami zbliżać się do mety. Nie wiem, czy mam to coś, czego nie mają inni. Nie wiem, czy wybiegnę z tłumu i wyróżnię się jak najjaśniejsza gwiazdka w gwieździstą noc. Nie wiem, czy mam w sobie siłę by znaleźć drogę. Nie wiem, czy moje ciało nie odmówi mi posłuszeństwa i nie zawróci przed samym końcem. Nie wiem, czy wytrzymam patrząc na fotografie ludzi, którzy odeszli, czy tak po prostu dołączę do nich. Nie wiem, czy warto by pozostawać. Po prostu nie wiem. / kinia-96
|
Dodaj komentarz
