|
cz.2 nie da się iść dalej,gdy jego już nie ma i masz tą świadomość,która Cię dobija,że to,co było dla Ciebie motywacją w Twoim cudownym życiu już nie wróci. jak wstawać,jak witać dzień bez niego? nie da się choćby się pragnęło. upadam na ziemię,opadam z sił,jestem wykończona psychicznie,fizycznie. to chore,że z dnia na dzień tracimy chociażby jedną osobę, a tak naprawdę czujemy,że straciliśmy wszystko,a w szczególności sens życia.ponoć miało być tak pięknie,tak wspaniale. mieliśmy przetrwać,ale nie ma nas. nie ma Cię kolejny dzień,jak mam sobie radzić bez Ciebie? nie chcę iść dalej,nie chcę walczyć o życie,bo już mi wszystko jest obojętne,czy przetrwam ten okres czy też nie. powiedz mi gdzie jesteś,gdy szlocham,gdy pragnę śmierci? czy wiesz,że nadal tęsknie? nadal kocham? i że nadal jesteś w moim sercu?
|
Dodaj komentarz
