Pogubiłam się w życiu, już serce przestaje normalnie funkcjonować, nogi idą do przodu - bo muszą, uśmiecham się bo zamęczyły by mnie pytania "Co się stało?". Nie potrafię się skoncentrować, bo w głowie mam 1000 myśli i każda na inny temat. Nie potrafię już mówić wyłącznie prawdy, bo to ludzie oczekują ode mnie czegoś niemożliwego, czegoś czego w ogóle nie znam, więc kłamię. Wiesz, nie daję sobie rady, bo wspomnienia, które kiedyś były czymś świetnym, dzisiaj są męką, której nie potrafię już znieść, upadam, bo nie mam siły by stać, nie mam siły na dalszą drogę, przepraszam I x3nemezisx3

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!