|
siedziałam w parku na ławce, tam gdzie się umówiliśmy. spóźniałeś się. nie wytrzymałam, zaczęłam płakać. - znów mnie wystawił - pomyślałam. w oddali zobaczyłam jakiegoś żula, gdy się zbliżał zaczął coś do mnie gadać. - czemu to panienka taka smutna? - bo mi się tak kurwa podoba - wydarłam się. popatrzył na mnie z lekkim szokiem i odszedł jakiś wystraszony. słyszałam kroki, rozejrzałam się i zobaczyłam ciebie. podbiegłam i się przytuliłam. byłam cała rozmazana. po twarzy, wraz ze łzami spływał mi tusz i eyeliner. - kurwa, czemu znowu to zrobiłeś? - przepraszam, nie zdążyłem na wcześniejszy tramwaj. - siedziałam tutaj jak idiotka. bałam się. nawet jakiś menel coś zaczął do mnie gadać. ale wystraszył się. - no wiesz, nie dziwię mu się. szkoda, że nie masz lusterka. - zacząłeś się śmiać. a po chwili i ja wybuchnęłam śmiechem. - kurde, nie rób tego więcej, obiecaj. - obiecuję - i czule mnie pocałowałeś. - chodźmy stąd. - złapałeś mnie za rękę ruszając w stronę miasta.
|
Dodaj komentarz
