|
Myśl o sześćdziesięciu pięciu dniach laby doprowadzała mnie do szału. Czas, który miał strasznie się ciągnąć i zero planów na wakacje to najgorsze co może być. Nic nie planowałam, wolności coraz mniej, a to jedne z najlepszych wakacji w moim życiu. Co jakiś czas imprezy z kuzynami czy tam ziomkami z byłej klasy, a to miasto, rowery, rolki, jezioro, nawet trochę przymulania przy kompie. Zero pierdolenia się z przeszłością tylko ogarnianie teraźniejszości. Przyszłość to nowa szkoła, nowa klasa, nowi ludzie, nowe wszystko. Zobaczymy, czy dam radę.
|
Dodaj komentarz
