[Cz.10] Kwestia cieszenia się życiem. Powiem niewiele. Od 12go maja 2012 r. każda rzecz która mi się przytrafia wywołuje mój uśmiech. Od 13go maja, każdego poranka nie modlę się ( nie jestem, aż na tyle religijna, a może jestem zwyczajnie leniwa), ale wypowiadam jedno krótkie „Boże dziękuję”. Nie dziękuję za słońce, za piękny widok, lecz za jeszcze jeden dzień cieszenie się, jeszcze jeden dzień do przeżycia. I nie zrozumie tego nikt, komu nie było dane w głowie żegnać się z tym światem. I nikomu tego uczucia nie życzę. To było straszne, okropne, lecz również bardzo budujące.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!