Nieco inaczej o śmierci... Przychodzi cicho... Stęskniona... Nig­dy się nie uśmiecha... Nie tu­li w ramionach... Oczy ma smutne... Przerażone... Gdy za­biera kogoś W tę od­ległą stronę... Nie pu­ka do drzwi... Nie pro­si o zaproszenie... Wchodzi wychodzi nie ma jej... Zos­ta­wia tyl­ko cierpienie... Nie lu­bi swo­jej roli. I tak jak my, Gdy pro­wadzi za rękę Wy­lewa gorzkie łzy... Nie mam do niej żalu. Jest szczera. To nie ona skazuje. To nie ona wybiera.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!