Życie jest niesprawiedliwe. Zabiera nam ludzi, których kochamy, pozwala im odejść. Pozwala im zostawić po sobie pustkę, której nikt już nigdy nie będzie w stanie wypełnić. Nie możemy się do nich przytulić i powiedzieć, że tęskniliśmy. Nie możemy mieć już świadomości, że są przy nas, dla nas. Są w sercu, pamięci, wspomnieniach. Brakuje ich tylko w prawdziwym życiu. Brakuje w tych momentach, kiedy najbardziej ich potrzebujemy, w chwilach, kiedy świat znów ogranicza się tylko do nich. Wtedy to łzy i ból zastępują ich obecność. Wtedy każdy haust powietrza wydaje się być trudniejszy, bo ich nie ma obok, by dzielić z nami tlen. / dontforgot
|