|
CZ2. Złamałeś mi serce, życie straciło jakikolwiek sens. Powtarzałam, że dam radę - nie dałam. Mówiłam, że zapomnę - kłamałam. Byłeś tym, któremu oddałam serce. Trudno jest mi żyć bez Ciebie. Nie było już tej osoby, która trzymała mnie za rękę, całowała. Tęskniłam, ale obiecałam sobie, że dam radę - nie pokażę Ci tego, że tęsknię. Teraz masz ją, a z Twoich ust słyszę tylko: „Zapomnij!”. Raniłeś mnie, tyle razy płakałam. Nas już nie ma. Jestem Ja i Ty. Mam dość cierpienia. Układam sobie nowe życie - tym razem bez Ciebie.
|
Dodaj komentarz
