|
Idziemy prosto przed siebie, dobrze się bawimy, kochamy.....Do czasu kiedy nadchodzi taki moment. Moment zwątpienia... Dajemy dużo, lecz wciąż za mało. Trzeba umieć nadążyć aby nie zostać w tyle, nie upaść, nie zginąć. Bo tak naprawdę kim jesteśmy??? Niepowtarzalną jednostką, zwykłym człowiekiem, który potrafi kochać, cierpieć, bawić się. Więc kochamy, nie dużo, wciąż za mało, nieszczęśliwie, bojąc się tego co najpiękniejsze...../be.mine
|
Dodaj komentarz
