poczułem żal, serce zimne jak stal, nogi miękkie jak wata, wewnętrznie poczułem strach drugiego dnia witała mnie z uśmiechem gdy odchodziła, szła oczy spuszczając na ziemię nie czuła dumy, ale twardo przed siebie zostawiając mnie samego prawie wrastającego w glebę wczorajszy żal stał się rozgoryczeniem a cudowny życia bal, czytaj - rzygam na afterze nie widzę nic, boję się odbicia z lustra stoję zarażony zdradą, którą przyniosła na ustach

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!