Pamięta jak patrzył za drzwi, trzymał nóż przed oczami stał mu bieg wydarzeń jakby minął już, lekki chłód, czuł ogrom bólu z nim na zmianę szał, widział jak z precyzją wbija w płuca hartowaną stal albo chciał ujrzeć jak duszą się własną krwią wczoraj poszedł by w ogień za nim, na koniec świata z nią póki co myśli pisały same scenariusz zbrodni ubrany w czerwień ciała w tle śnieżnobiałej kołdry, szepty modlitw wbledły by w rozpaczy dnia, wiedział że cierpienia nie wybaczy mu żadna łza, trochę strach, trochę sumienie kazały odpuścić, myślał o sobie, nie myślał jakie będą skutki.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!