Dlaczego w samotności łatwiej jest nam płakać niż się śmiać? Czy dlatego, że smutki są osobiste, a radość się udziela? Co by było gdybyśmy dzielili się smutkami, a zaczęli śmiać się w samotności.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!