wiesz co? poddaję się. już nie mam więcej siły udawać, jaka jestem szczęśliwa i płakać po kątach, tak aby nigdy nie zauważył. już nie mogę. przyznaję, że cholernie boli mnie to, co mi zrobiłeś i sobie nie radzę. nie radzę sobie z moją podświadomością, wspomnieniami, z sercem. nie radzę sobie z samą sobą. tak, właśnie do takiego stanu mnie doprowadziłeś i od dziś taką będziesz mnie oglądać, bo ja już nie mam sił udawać, że jest zajebiście, chociaż jest najgorzej jak tylko może. przestanę się sztucznie uśmiechać, zacznę otwarcie płakać z bezsilności, jak robię to, gdy jestem sama. koniec udawania.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!