|
Kolejny raz miała wiele do przemyślenia . Usiadła na łózku, skuliła sie i objela dlonmi kolana. Starała sie chociaż jedyny jeden raz zdiagnozować wszystko rozumiem, nie sercem. Nie potrafiła. Rozejrzała sie po pokoju. Każdy, nawet ten najmniejszy szczegól przypominał jej jego. Imie na scianie, ten tekst, czapka, lozko, nawet podloga! Włączyła vive aby zagluszyc swe myśli. To jedynie pogorszylo sprawe poniewaz akurat leciala jakas pusta piosenka o miłości . Nie potrafiła życ bez niego . Zrozumiala to wlasnie w tym momencie. Zamknela szczelnie oczy z nadzieja , że zadna lza nie bedzie miala szans sie przedostać. Jednak było to tylko złudzenie. W jednej chwili całe jej rzęsy były juz mokre.
|
Dodaj komentarz
