siadaliśmy zawsze na 'naszą' ławkę na skwerku. dwie godziny mijały jak 5 minut. usiadłam tam sama i siedziałam dokładnie tyle samo czasu,co z Nim. czas dłużył mi się nie ubłagalnie. czułam się jakby to była wieczność.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!