Wielkomiejski szum, natłok wrażeń szukam znaku, który się okaże drogowskazem tym razem nie sięgam do książek, gazet mam przeczucie, muszę uciec w uczucie uciec światu w którym wszystko jest jasne a ludzie cierpią przez swoje aspiracje jedyne takie święte miejsce gdzie rozum przegrywa z duszą i sercem a cały ten tercet wypowiada Twoje imię poddałem się temu jestem sam sobie winien to mi nie minie tak szybko tak łatwo bo jesteś mą wiarą, nadzieją, zagadką której nie umiem objąć rozumem dlatego mam do niej taki szacunek może zwyczajnie brak mi taktu ale wierze w Ciebie moje Sacrum

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!