|
stojąc w strugach deszczu na przeciwko niego czułam ten strach jaki towarzyszył memu sercu. wiedziałam, że go kocham ale jak brata nie mogłam pozwolić sobie na coś więcej. - dobrze wiesz, że łączy nas tylko i wyłącznie przyjaźń - wyszeptałam, gdy ten okrył mnie swoją bluzą. - kocham cię - odpowiedział ściskając w ręku płatki róż. - nie mogę wybacz - szepnęłam spuszczając wzrok na ziemię. - tsa nie kocha - powiedział wypuszczając z dłoni płatki róż, a następnie odszedł pozostawiając mnie samą przemokniętą od łez jak i deszczu. II zakazaanaa
|
Dodaj komentarz
