|
-jade nad morze - powiedziałam z wzrokiem wbitym w ściane. -dopiero co przyjechałaś, dziecko posiedziałabyś troche w domu. -ale mamo zrozum, że ja musze troche odpocząć, musze zacząć żyć. później przyjade do domu na kilka dni i wyjade z powrotem do pracy. uwierz, że tak będzie najlepiej. dla wszystkich. -dla wszystkich? chyba tak będzie najlepiej dla niego. nie będzie miał wyrzutów sumienia, nie będzie musiał Cię oglądać. dziecko co się z wami stało? wcześniej nie wychodziłaś nigdzie indziej jak tylko do niego, nie spędzałaś w domu nawet połowy tego czasu co z nim, a dziś? spotkałaś się z nim na 15 minut i rozwalił całe twoje życie. nie rozumiem tego dziecko. -mówiła z troską w głosie. -powiem Ci co się stało. oboje dorośliśmy, mimo iż dawno mamy skończone te 18 lat, dopiero teraz dorośliśmy. on ma kogoś, ja wyjade i tak będzie najlepiej. dla mnie, dla niego, dla nas. jest moim najlepszym przyjacielem i tak pozostanie, ale teraz nie moge patrzeć na jego szczęśliwe życie z nią. nie moge
|
Dodaj komentarz
