|
i co z tego, że nas już nie ma? nie widuję cię na co dzień, lecz zostały mi wspomnienia. nie pojawi się nikt drugi, kto mi zastąpi ciebie. żałuję, wiem, mój błąd, teraz sama na glebie. przepraszam cię, choć wiem - to nic nie zmieni. lecz liczyłam szczerze na to, że może mnie docenisz. może mi wybaczysz i powiesz 'nic nie szkodzi' ale to tylko siedzi w mojej głowie. wiem, że nic nie zrobisz... | zycietodziwka
|
Dodaj komentarz
