 |
nie przepraszaj mnie, tylko moje oczy wciąż pełne łez, moją mokrą poduszkę, stertę zużytych chusteczek, tusz do rzęs, który spływał mi po policzkach razem z łzami. przede wszystkim przeproś moich rodziców, którzy musieli patrzeć jak ich dziecko cierpi, przez ciebie, przez zwykłego dupka, który nie wie czym są uczucia. / 61sekund.
|
Dodaj komentarz
