|
Uczucia w nas drzemiące, różne mają kolory, to czarny, to złoty, czasem różowy. Po każdej przyjemności, nastaje w smutku nadzieja zielona, mówiąca nam, że nic co dobre, tak naprawdę nigdy się nie kończy.
To ona "prowadzi nas przed siebie, nadając bieg naszemu życiu".
Nadzieja matką głupich, jak to wielu mówi, po kochanku smutek i "tęsknota drzemiąca, w cichych zakamarkach wrażliwej duszy, dopełnia ją swym fioletem."
|