|
Cz.1 ! szła polną ścieżką , szła bo czuła , że musi , czuła ,że On tam jest. Przypominając sobie te wszystkie chwile spędzone z Nim , zaczęła płakać . tak bardzo chciała , żeby wrócił. Zaczął padać deszcze , zerwał się wiatr , silny wiatr . Poczuła przeszywający ją chłód , serce zaczęło jej bić mocniej. Wiatr rozwiewał jej przemoczone włosy , potknęła się , przewróciła . Wpadła w największą kałużę jaka mogła być. Nie mogła się podnieść , zaczęła płakać jeszcze bardziej , nic nie widziała ... Skuliła się i zaczęła krzyczeć. Wyrzucając z siebie wszystko co ją rozrywało od środka . Krzyczała i krzyczała : '' już Cię nie kocham , rozumiesz ?! to po co siedzisz w mojej głowie ! wypierdalaj stąd ! proszęę ... '' zaczęła się śmiać , co w ogóle gada , przecież Go kochała i to jak bardzo ! Wyciągnęła z torby żyletkę , lśniącą , srebrną żyletkę . Nie chciała tego robić , ale wszystko rozpierdalało ją od środka . Nie mogła już wytrzymać . Jednym ruchem ręki przejechała po żyle ...
|
Dodaj komentarz
