|
Nienawidzę tego gdy wspominam czasy dzieciństwa.. bo w tedy przypominaja mi się rodzice, których tak naprawdę mocno kochałam, którzy byli najważniejsi.. Nienawidzę gdy uświadamiam sobie, że życie bez Nich jest gorsze.. Że z Nimi zawsze było wszystko lepiej.. I chociaż minęło już sporo czasu i ja powinnam się oswoić z myślą że już nigdy więcej Ich nie zobaczę.. nadal nie mogę w to wszystko uwierzyć.. W to że Ich już nie ma, że już więcej mnie nie przytulą, że nie powiem Im jak bardzo Ich kocham i jak bardzo mi Ich brakuje.. Tak cholernie tęsknie za tymi radosnymi chwilami dzieciństwa spędzonymi z Nimi.. I gdy uświadamiam sobie, że już nigdy Ich nie zobaczę, a nawet nie zdążyłam się z Nimi pożegnać po policzkach spływają mi łzy..
|
Dodaj komentarz
