Siedziała na parapecie swojego pokoju i osładzała sobie miłosny ból serca czekoladowym mleczkiem w tubce. Była pełnia księżyca. Oglądała gwiazdy, utożsamiając sobie jedną - najjaśniejszą, najpiękniejszą, najbardziej odległą i nieosiągalną właśnie z Nim. Z tym, którego nie mogła mieć, a oddałaby za Niego wszystko. Którego kochała najszczerszą, najprawdziwszą i największą miłością. Była pewna, że niemożliwe jest, by ktoś mógł Go kochać chociaż w połowie tak bardzo jak ona i wiedziała też, że nigdy Mu o tym nie powie. Żal przepełnił jej serce i czuła się, jak w jakimś beznadziejnym filmie, w którym ktoś zapomniał o happy end'zie. / erwu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!