|
zemdlał. a ja zamiast coś zrobić stałam i patrzyłam. podbiegło 5 panów podniosło Go i wyniosło na zewnątrz kościoła. po 3 minutach wezwali karetkę bo nie odzyskiwał przytomności. Przyjechali , przełożyli zławki na noszę i zabrali do kliniki. Dojechalismy z bratem. Pani pielegniarka powiedziała że nie wpuści nas do niego na sale. Poczułam ukłucie serca i łzy spływające po policzku. Wiedziałam że mnie potrzebuję. Chciałam wejśc, lecz przecież nie mogłam. Siedzialam pomiędzy tymi 4 ścianami z nim . Płakaliśmy obydwoje. Łączyliśmy się w bólu. On nas potrzebował.
|
Dodaj komentarz
