|
miłość nauczyła mnie żyć, ty nauczyłeś mnie drwić drwić z wszystkiego co kochałam z tego dla kogo żyłam i kogo istniałam W jednej sekundzie sens życia straciłam, w jednej sekundzie byłam a w drugiej nie żyłam Bo czym jest życie gdy nie ma miłości, bo czym jest miłość, gdy tyle w niej złości; Lepiej nie kochać, nie zaznać miłości i wierzyć do końca, że jest w niej szczypta niewinności...
|
Dodaj komentarz
