|
zwariowanaona.moblo.pl
Tak wiele potrzeba by zbudować coś pięknego Wystarczy zaś jeden głupi krok by zburzyć wszystko
|
|
|
Tak wiele potrzeba by zbudować coś pięknego^^ Wystarczy zaś jeden głupi krok by zburzyć wszystko
|
|
|
Bądź. Dla mnie i tylko dla mnie. Bądź bo wtedy gorzka herbata jest jakby słodka, noce są mniej przerażające, wiecznie poplątane słuchawki jakby łatwiejsze do odplątania. Bądź bo wtedy moje rysunki nabierają kolorów nawet gdy rysuje je ołówkiem i nawet w pochmurny dzień świeci piękne słońce
|
|
|
- bądź - po co? - bo życie mnie przeraża... bo boje się samotności
|
|
|
- lubisz mnie? - lubię. - za co? - za cycka złapać.
|
|
|
Twoje ręce wokół moich bioder. Twoja twarz na mojej piersi. Czuję ciepło Twego oddechu, kiedy mówisz do mnie. Twoja rozpalona skóra parzy mnie przez cieniutki materiał nocnej koszuli. Moje ciało drży. Nie powinno, bo Ty nie możesz się dowiedzieć jak strasznie za Tobą tęsknię.
|
|
|
- Kochanie, jaki mam kolor oczu? - Kolor wiosennego świtu z mgłą, w której mógłbym błądzić całe życie.
|
|
|
Ty nie wiesz jak to jest wstawać rano i zastanawiać się czy dziś do mnie napiszesz czy się do mnie odezwiesz. Nie wiesz jak kto jest kłaść się spać ze łzami w oczach bo znowu nie było żadnej wiadomości i żadnego słowa.
|
|
|
- źle wyglądasz. co się stało ? - nic takiego. nie zrozumiesz... - spróbuje. - a bolały Cię kiedyś wspomnienia ?
|
|
|
Była upalnym wiatrem rozdmuchującym ogień… Gorącą trawą, w której się zanurzał…
|
|
|
Gdy odchodził zamieniała się w siebie okrytą szczelnie jego ciężkim cieniem
|
|
|
Zamieniała się w miękką owcę dla jego rąk i w jabłko dla jego ust…
|
|
|
Przeobrażała się w wieżę cierpliwości, gdy od godzin nie było słychać wibracji telefonu…
|
|
|
|