 |
zakochanawnimx3.moblo.pl
ludzie nie są idealni. nie mówią o tym wyłącznie cytaty kawałki wspaniałych raperów czy innych wykonawców filmy książki i inne multimedia. sama rzeczywistość nam pokaz
|
|
 |
 |
ludzie nie są idealni. nie mówią o tym wyłącznie cytaty, kawałki wspaniałych raperów czy innych wykonawców, filmy, książki i inne multimedia. sama rzeczywistość nam pokazuje komu można ufać, z kim można spędzać dużo czasu a komu warto powiedzieć grzecznie 'żegnaj' każdy z nas napotyka na swojej drodze ludzi, od których wiele się uczy, także zmienia i zapomina o własnej wartości. czasami błądzimy, idziemy przed siebie lecz nie wiemy dokąd mamy dotrzeć. wykonujemy pewien krok a on okazuje się błędem. żałujemy i nie wiemy co będzie dalej. rozpaczamy, nie mamy czasu by to naprawić. nasi przyjaciele nas nie rozumieją. wszystko zdaje się takie bezsensowne, jest beznadziejnie. w miłości nawet się nie układa, wszędzie słyszymy o złamanym sercu. pomyślmy logicznie, trzeba zdawać sobie jakie są konsekwencje życia a szczęście się uśmiechnie.
|
|
|
|
|
Nie chciałem od Ciebie poświęcenia i wielkich słów. Chciałem tylko obecności zawsze, niezależnie od sytuacji.
|
|
|
|
|
Małymi kroczkami zbliża się wiosna, a wraz z nią przychodzą do nas uczucia. Może tak jak ja, masz ochotę zacząć od nowa. Otworzyć się na nowo i ostrożnie od podstaw zbudować coś z czego będziesz dumny. Policzki ogrzewa poranne Słońce, a w słuchawkach leci kolejny kawałek Małpy i znów coś się zmienia. Nawet promienia Słońca, przebijające chmury sprawiają, że się uśmiechasz. Kiedy wszystko zaczyna się budzić, w Tobie też coś nabiera życia. Coś, co tkwiło tak głęboko. Coś, co wcześniej było tak nieistotne. Coś, o czym być może nawet Ty sam nie miałeś pojęcia. / Endoftime.
|
|
|
|
|
Przepraszam serce za bezmyślność człowieka,który umieścił Cię w środku mojej klatki piersiowej,że to właśnie ja dbam o dopływ tlenu i spokojny rytm,przepraszam,że codziennie w nocy musisz obawiać się czy razem ze mną dotrwasz do wschodu słońca,przepraszam,że tak często słyszysz pretensje,że Cię mam,a tak na prawdę wiedz,że cholernie się cieszę mając Ciebie,bo tylko dzięki Tobie wiem,że jeszcze żyję,przepraszam za wszystkie chwile zwątpienia,za momenty w których egoistycznie odbierałam sobie życie nie biorąc pod uwagę,że chcesz we mnie nadal bić,przepraszam za to,że żyjesz w tak słabym ciele,sąsiadujesz z kiepską psychiką i ciągle zagrażają Ci szargające mną nerwy,przepraszam za dzienne dawki dziesięciu kaw i nieprzespane noce mimo zakazów lekarzy,przepraszam,że zapominam o dziennych dawkach leków dla Ciebie,wiesz jak bardzo tego nie lubię, przepraszam za nieodpowiednich ludzi przez których cierpisz,za źle ulokowane uczucia i romanse,serce tak bardzo Cię przepraszam.
|
|
|
|
Dla niej nie była to 'jakaśtam' znajomość, za tego człowieka oddałaby życie.
|
|
|
|
Zamiast schudnąć, tyję. Zamiast zapomnieć, wspominam. Zamiast wziąć się w garść, rozklejam się jeszcze bardziej. Zamiast odejść, wracam. Zamiast kochać, nienawidzę. Zamiast nienawidzić, kocham. Zamiast śmiać się, płaczę. Zamiast żyć, umieram.
|
|
|
|
Życie jest takie piękne, bo zaskakujące. / Matteo Martino
|
|
|
|
Wiesz, co w tym wszystkim jest najgorsze? To, że wciąż pozostawiamy to co nasze, i oddalamy się nieco dalej czekając na trzeci ruch, którego nigdy nie ma. To, że wciąż oszukujemy samych siebie, że wciąż tłumaczymy własnemu sercu, że tak jest dobrze, kiedy tak nie jest. Szukamy powodów do złości w najmniejszych szczegółach, a kiedy wszystko zaczyna upadać, nie podpieramy tego. Czekamy, aż ta druga osoba coś z tym zrobi, kurwa czekamy na nie wiadomo co. A potem? Roniąc tysiące łez, gryząc wargi do krwi, raniąc własne ciało, nocami tęsknimy i w duchu poddajemy się przed samym sobą. Nie myślimy już tamtym sercem, mnożąc przy tym uczucia, być może domyślając się co w tej chwili może czuć ta druga osoba. Bierzemy po uwagę tylko siebie. Godność? Honor? Duma? Zastanów się nad koniecznością, zanim stracisz to, co naprawdę kochasz.
|
|
|
|
... i chcę jeść z Tobą te niedobre tosty, które zawsze tak strasznie spiekasz. i chodzić w Twojej ogromnej bluzie, która tak ładnie pachnie. i malować Ci w paincie krzywe serduszka. i biegać za Tobą namawiając byś w końcu zjadł tabletkę na przeziębienie. i grać z Tobą w różne głupie gry, w które zawsze przegrywam. i marudzić Ci do ucha, gdy zasypiasz. i denerwować Cię, żebyś tak słodko marszczył czoło. i łapać Cię za rękę, gdy się boję. i gryźć Cię, gdy się nudzę. i skakać po Twoim łóżku. i dzwonić do Ciebie, żeby powiedzieć Ci, że idę spać. i dodawać Ci do kawy o jedną łyżeczkę cukru za dużo. i zabierać Ci kołdrę. i dzielić się z Tobą poduszką. i marnować czas na słuchanie Twoich głupot. i dzwonić do Ciebie po pijaku. i pić z Tobą Jack'a Daniells'a.i kłamać Cię, że zarysowałam Twój samochód. i śpiewać Ci podczas jazdy. i całować w szyję. i marnować Twój cały cenny czas. i wyciągać Cię z pracy wcześniej. i kochać Cię, zawsze - najmocniej na świecie. / veriolla
|
|
|
|
mimo wszystko dziękuję - za to, że przez jakiś czas byłam ważna, i zaplątana w setki Twoich myśli każdego dnia, i każdej nocy. dziękuję, że miałam okazję wywołać uśmiech na Twojej pięknej twarzy, i, że mogłam po prostu być - na moment, ale całym moim sercem. / veriolla
|
|
|
|
zabrakło między nami tego czegoś co stałoby się silnym fundamentem naszego związku. mieliśmy do siebie mnóstwo zaufania, żyliśmy w szczerości i zgodzie. czasami się kłóciliśmy, ale to było oczywiste. żaden z związek nie przetrwałby bez najmniejszej kłótni, czy sprzeczki. byłby za bardzo monotonny, co spowodowałoby silne rozerwanie więzi. potrafiliśmy ze sobą współpracować, jak zgrany duet, lecz widzisz. nikt z nas nie dostrzegł, że pomiędzy nami nie wkradły się uczucia. owszem, coś czuliśmy. lecz nigdy to nie była miłość. zauroczenie? zapewne tak...ale właśnie ten brak takiej prawdziwej i szczerej miłości nas zniszczył. bo to co najważniejsze w związku to właśnie miłość.. ona jest głównym czynnikiem trzymającym ludzi razem./ remember_
|
|
|
|
|
jestem stabilna emocjonalnie chociaż w głębi duszy czuję, że się wypaliłam. nie ogarniam siebie, swojego zachowania, ani tym bardziej uczuć, które we mnie siedzą. czuję się zagubiona pomiędzy jednym, a drugim światem. pomimo, że chodzę po tym świecie to wciąż szukam jakiejś konkretnej ucieczki od wszystkiego co mnie otacza, co męczy i co zabija. wręcz wykańczam samą siebie oszukiwaniem siebie, że nie potrafię już kochać, że nienawidzę pewnych osób, a tak naprawdę za nimi cholernie tęsknie. gram kogoś kim nie jestem, ponieważ próbuję pokazać, że potrafię być silna i się buntować, lecz nikt nie zwraca na to uwagi. za późno jednak będzie już na to wszystko, gdy wpadnę w codzienną rutynę własnych kłamstw, a moje życie stanie się niebezpieczną grą, w której coraz bardziej zaczynam się zagłębiać. lecz wtedy nikt nie pozna prawdy o mnie. nikt się nie dowie dlaczego tak bardzo się zmieniłam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz