 |
zabujana.moblo.pl
Czy wszystko pozostanie tak samo kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę
|
|
 |
|
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
|
|
|
|
-za kim najbardziej tęsknisz ..? -... hmm Tęsknie za ludźmi którzy nauczyli mnie żyć . -jak to nauczyli Żyć ..? przecież każdy to potrafi. .. - ja nie potrafiłam . Na szczęście spotkałam na drodze wspaniałych ludzi, którzy pokazali mi jak się śmiać,kochać, jak czuć się szczęśliwą .. -..to pewnie nauczyli Cię też i płakać.. - nie płakać nauczyłam się sama ... wtedy gdy odeszli bez słowa pożegnania .
|
|
|
|
Powoli do mnie to dociera,to że nigdy już Cię nie zobaczę Twojego uśmiechu na twarzy, Twojego poczucia humoru, chęci niesienia pomocy innym. Nie zobaczę jak się cieszysz z tego, kiedy przychodzę do Ciebie. Bez Ciebie już wszystko będzie inne..
|
|
|
|
`Widzisz... każdy wybiera swoje życie, sam to powiedziałeś kilka minut temu. Czasami nawet błędnie wybrane ścieżki mogą okazać się dobre lub odwrotnie. Najważniejsze jest, byśmy byli wierni sobie i swym marzeniom, ponieważ tylko wtedy, gdy nam się to uda, będziemy mogli powiedzieć, że dokonaliśmy właściwego wyboru.`
|
|
|
|
mój żal miał posmak piwa, tytoniu i mężczyzny.
|
|
|
|
nie zaprzeczam że o Panu myślę, nie zaprzeczam.
|
|
|
|
.i ta myśl... że nie ma mnie tam dzisiaj z Tobą
|
|
|
|
Kalendarze mamy wypełnione coraz to nowymi terminami. Tyle, że coraz trudniej zrobić w nich taki oto zapis: „termin na miłość”.
|
|
|
|
Czasami wydaje nam się, że mieszka w nas dwóch różnych ludzi. Jeden, który wszystko doskonale czyni i tego człowieka prezentujemy światu. Jest też i ten drugi, którego się wstydzimy, i tego ukrywamy. W każdym człowieku istnieje coś takiego jak wewnętrzny dysonans i niespójność. Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów, których sam często nie rozumie. Dlaczego tak jest? Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem, nie jest też aniołem, ani jakąś nadistotą, a jedynie małym pielgrzymem w długiej, dalekiej drodze swojego życia. Własne słabości czynią go wyrozumiałym i łagodnym w stosunku do innych. Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie, będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych. Nie będzie umiał nikogo pocieszyć, dodać odwagi i wybaczyć. Szczęście i przyjaźń tkwią tam, gdzie ludzie są wrażliwi, łagodni i delikatni w słowach, i wzajemnie kontaktach.
|
|
|
|
"Ze szczęściem jest jak z sikaniem w majtki: wszyscy to widzą, ale tylko ty czujesz ciepło"
|
|
|
|
Mam ochotę założyć buty na obcasie i zacząć biegać po Naszych wspomnieniach, bo z każdym krokiem wbijałabym się obcasem w te miłe chwile, a przy tym czerpała z nich przyjemność jeszcze raz... Nieziemsko byłoby przypomnieć sobie ten moment, w którym pierwszy raz rzuciłam Ci się w ramiona. Właściwie to Ty wrzuciłeś mnie w swoje ramiona za pierwszym razem i chyba nie chciałeś mnie wypuścić, bo trzymałeś mnie szalenie mocno. Bałam się, że autobus Ci ucieknie, że powbijam w Ciebie swoje kości, że mnie nie puścisz i będę musiała spać na dworcu... ale nic takiego się nie stało.
|
|
|
|
-Dla Ciebie zrobię wszystko, gdybyś poprosiła... -A gdybym poprosiła żebyś mnie zabił. Zrobiłbyś to? -Tak. Ale chwile później zabiłbym siebie...
|
|
|
|
Dodaj komentarz