 |
turlajdropsax3.moblo.pl
W domu pojawiłam się tylko na chwilę poprosiłam brata by mnie zawiózł mnie do biblioteki aż trudno było mi uwierzyć że się zgodził. Gdy dotarłam na miejsce poprosił
|
|
 |
|
W domu pojawiłam się tylko na chwilę, poprosiłam brata by mnie zawiózł mnie do biblioteki, aż trudno było mi uwierzyć, że się zgodził. Gdy dotarłam na miejsce poprosiłam bibliotekarkę o gazety sprzed dwóch lat, przyniosła mi wszystko, co miała z tamtego strasznego wypadku. Niestety nie było tego wiele, parę wiadomości na temat strzelaniny i śpiączki, w jaką zapadł Michał. Trochę rozczarowana wróciłam do domu. Coraz częściej zaczęłam bywać w szpitalu. Na początku tylko siedziałam patrząc na Michała pogrążonego w błogim śnie. Jednak z czasem mój wstyd zniknął i zaczęłam mówić. Opowiadałam mu o wszystkim, mojej szkole. o tym, co działo się na tym przeklętym świecie. Nigdy nie miałam wrażenia, że mówię do ściany, zawsze w sercu czułam tę pewność, że on doskonale mnie rozumiem, że słucha. 'cd-->
|
|
|
|
- Nie jesteś nikim znajomym Michała.? Zapytała a twarz miała spokojną, prawie bez emocji. Spojrzała na chłopaka i głośno przełknęła ślinę, próbując powstrzymać łzy. - Nie, jeszcze nie. Mruknęłam, jednak ona słyszała to doskonale, milczała czekając co jeszcze jej powiem. - Przyszłam tu bo się zgubiłam i tak przez przypadek tu weszłam. - Powiedz co mu się stało.? Dlaczego jest w śpiączce.? - Dopiero gdy zadałam pytanie uświadomiłam sobie, że takie pytanie jest nie na miejscu. - Przepraszam, nie powinnam pytać. - Nic nie szkodzi, to żadna tajemnica. Mój brat został postrzelony w głowę, kula uszkodziła jeden z płatów mózgowych.- Zająknęła się znowu powstrzymując łzy. To było dwa lata temu. Już nie wytrzymała rozpłakała się a Ja stałam jak wryta nie bardzo wiedząc co powiedzieć. Boże to takie straszne, taki młody chłopak i tak musiał cierpieć. Zrobiło mi się smutno i właśnie wtedy podjęłam decyzję, nie zostawię go samego. 'cd-->
|
|
|
|
Jednak kobieta zniknęła mi z oczu a Ja stałam na wprost otwartych drzwi prowadzących do sali, w której stało tylko jedno łóżko, szafka i telewizor w koncie. Przeszłam przez próg i zbliżyłam się do chorego. Coś mi kazało wejść do tego pokoju, ale to nie była ciekawość, coś na prawdę dziwnego. W białej szpitalnej pościeli spał młody chłopak, wtedy nie dała bym mu więcej niż 19 lat. Miał bladą twarz, matowe usta i kontrastujące czarne włosy. Nie obudził się gdy podeszłam jeszcze bliżej, spał spokojnym snem. ' Jest piękny' szepnęłam do siebie nie odrywając od niego oczu. - To mój brat. Usłyszałam za sobą głos kobiety, odwróciłam się i zaczęłam tłumaczyć. Ja przepraszam, nie chciałam przeszkadzać, tak tylko zajrzałam. Język mi się plątał, a po głowie przebiegało tysiące myśli. - Proszę nie tłumacz się. Nikt tu nie zagląda oprócz mnie i mojej matki. Dopiero wtedy uświadomiłam sobie, że nie rozmawiam z kobietą, ale niewiele starszą od mnie nastolatką. 'cd-->
|
|
|
|
Doskonale pamiętam dzień, kiedy trafiłam do szpitala z powodu omdlenia. Często mi się to zdarzało, na dużym upale, w dusznych pomieszczeniach jednak jeszcze nigdy w szkole. Może, dlatego nauczycielka aż tak bardzo się przejęła. Wuefista zawiózł mnie do lekarza, choć usilnie starałam się go przekonać, że już mi lepiej i często mi się to przytrafia, gdy się zmęczę lub mocno zestresuje. Kiedy lekarka zbadała mnie powiedziała to samo, co wielu przed nią: 'powinnaś się oszczędzać.' Miałam już dość słuchania tych głupich lekarskich gadek, ciągle jedno i to samo ! Wyszłam z sali, ale nauczyciel został jeszcze i rozmawiał z pielęgniarką. Przeszłam przez izbę przyjęć i zgubiłam się a wstyd mi było pytać o drogę. Gdy tak stałam nie wiedząc, w którą stronę się udać o mało nie potrąciła mnie rozpędzona pielęgniarka. Krzyczała coś, ale strasznie nie wyraźnie. Poszłam za nią licząc, że dojdę do wyjścia. 'cd-->'
|
|
|
|
Minęło kilka lat jak odszedł. Zginął w wypadku samochodowym kiedy jechał z rodzicami na wakacje . Do tej poty nie spojrzała na innego, tłumacząc wszystkim że nadal z nim jest. Kiedy przyjaciółki chciały poruszyć ten temat, zaczynała wrzeszczeć że przecież nie zerwali, że się kochali i nadal kochają, a ona tylko czeka na śmierć żeby w końcu zobaczyć go po "wakacjach". Było jej strasznie ciężko, jednak pare dni później poznała chłopaka który był dla niej dobry, miły i był mega przystojny. Czuła że zaczyna się w nim zakochiwać, jednak wmawiała sobie, że nie może, że ma chłopaka i że to nie jest fer. Pewnej nocy, przyśnił się jej zmarły chłopak, przytulił ją strasznie mocno do siebie, powiedział że bardzo chciałby żeby była szczęśliwa, że jego już nie ma, że ma całe życie przed sobą i że może spędzić je z tym chłopakiem, powiedział że sprawdził go dokładnie i ma co do niej poważne plany, poprosił żeby o nim nie zapominała, ale aby zaczęła żyć swoim życiem.
|
|
|
|
To uczucie wszechogarniającej pustki, kiedy otwierając oczy szukasz w sobie siły na nowy dzień. I szybko je zamykasz, oszukujesz siebie, chcesz przedłużyć ten sen, bo on tak pięknie koi ból. A pamiętam ten czas, kiedy nie mogłam się doczekać ranka, jak biegłam do Ciebie, jak nadawałeś sens.
|
|
|
|
Powiedziałeś ze nie wierzysz w uczucia. Później zawiązałeś mi szalik, żebym się nie przeziębiła.
|
|
|
|
To dziwne - nie mieć kogoś, a bać się Go stracić.
|
|
|
|
Nie widziałam Go kilka miesięcy. Dzisiaj wpadłam na Niego przypadkiem. Spojrzał na mnie jak wtedy pierwszy raz. Teraz znowu potrzebuje dużo czasu żeby dojść do siebie.
|
|
|
|
Czasami, mimo, że coś nas niszczy, nie potrafimy od tego odejść. Czasami, po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. A czasami kochamy zbyt mocno, by uwierzyć, że miłość potrafi zabić.
|
|
|
|
Dodaj komentarz