|
truskawkova.moblo.pl
hoduję myśli i zamykam je w plastikowym pudełku. wybieram te najlepsze i w chwilach niestabilności psychicznej otwieram aby delektować się ogromem szczęścia które stra
|
|
|
hoduję myśli i zamykam je w plastikowym pudełku. wybieram te najlepsze i w chwilach niestabilności psychicznej, otwieram, aby delektować się ogromem szczęścia, które straciło już datę ważności.
|
|
|
amnezja, gdyby była pakowana w butelkach kupiłam bym ją, bo jest tyle rzeczy których chciałabym zapomnieć.
|
|
|
siedząc na huśtawce znów czułam się jak małe, pięcioletnie dziecko. bez problemów, bez smutków, bez jakiegokolwiek powodu do załamania.po prostu jak szczęśliwy mały dzieciak, nieznający jeszcze życia.
|
|
|
mam gdzieś, te wszystkie plastikowe uczucia, sztuczne uśmiechy. udawanie szczęścia, tylko po to, aby oszukać własną podświadomość. imitacja radości, nigdy nie wyjdzie naturalnie.
|
|
|
90% Twoich problemów można rozwiązać za pomocą Google. na pozostałe 10% wystarczy wódka.
|
|
|
na podstawie art.11, par.8 Kodeksu Miłosnego, skazuję cię na dożywotnie umieszczenie w moim sercu... wyrok jest prawomocny i nie możesz wnieść apelacji - Kochanie!
|
|
|
ludzie roześmiani na co dzień
zazwyczaj w prywatnym życiu mają więcej problemów niż inni.
|
|
|
jak co dzień wyjmuje z szuflady uśmiech, zawieszam dumnie i noszę tak długo, aż zmęczona padam na łóżko.
|
|
|
dotknęłam kiedyś miłości, miała smak gorzki jak filiżanka ciemnej kawy - wzmogła rytm serca, rozdrażniła mój żywy organizm, rozkołysała zmysły.
|
|
|
mam ochotę podbiegnąć do Ciebie i przytulić,
bez niczego, tak po prostu.
|
|
|
bezpowrotnie mija tylko czas, który nie rzeźbi, nie dotyka, nie dźwięczy i nie boli. przykrywa jedynie kurzem i blizną.
|
|
|
,,Nawet jeśli czasem trochę się skarżę to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie. Obawiają się sięgnąć po swoje największe marzenia, ponieważ wydaje się im, że nie są ich godne albo, że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłości, która przepadła na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostały na zawsze niewidoczne pod piaskiem. Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki.''
|
|
|
|